ZAOPATRZENIE KRAKOWA W WODĘ
Po zakończeniu II wojny światowej Kraków zaopatrywany był w wodę z jedynego wówczas
zakładu wodociągowego na Bielanach. Początkowo zakład ten korzystał z ujęcia wód Wisły.
Od połowy lat osiemdziesiątych, ze względu na duże zanieczyszczenie wód, ujęcie to nie
funkcjonuje i zakład wykorzystuje wody z ujęcia na Sance oraz wody podziemne. Rocznie
uzdatnia się tam około 6,5 mln m3 wody.
Szyki wzrost zapotrzebowania na wodę spowodował konieczność poszukiwania
innych źródeł. W 1955r. uruchomiono zakład wodociągowy w Mydlnikach, pobierający wody
z ujęcia na Rudawie oraz ze studni głębinowych. Zakład ten przesyła miastu 23 mln m3
wody rocznie. Od 1964r. czerpie się wodę z Dłubni i przesyła do zakładu wodociągowego Na
Stoku, zaopatrującego w wodę Nową Hutę. Zakład ten uzdatnia rocznie około 14 mln m3 wody.
Nowa Huta otrzymuje również wodę z zakłady wodociągowego w Mistrzejowicach, bazującego na
studniach głębinowych o łącznej wydajności 1,5 mln m3 na rok. Eksploatacja tych wód
spowodowała uszczuplenie ich zasobów.
Szacuje się, że roczne zapotrzebowania Krakowa na wodę wynosi około
100 mln m3, z czego 45% zaspokajają wymienione wyżej ujęcia i zakłady wodociągowe.
Resztę zapotrzebowania pokrywa woda z ujęcia wód Raby ze zbiornika w Dobczycach,
funkcjonującego od 1985r. Woda uzdatniana jest na miejscu i pompowana do Gorzkowa w
ilości około 64 mln m3 na rok (2m3 na sekundę), skąd spływa grawitacyjnie w kierunku
Krakowa. Od czasu uruchomienia ujęcia na Rabie ujęcia jakość wody w wodociągach krakowskich
uległa znacznej poprawie. W przypadku wzrostu spożycia wody w Krakowie planuje się
przerzut wody z Dunajca do Raby powyżej zbiornika w Dobczycach, co pozwoliłoby na
zwiększenie poboru nawet do 6m3/s.
Pewną część zapotrzebowania na wodę pokrywają studnie gospodarskie,
z których korzystają mieszkańcy peryferyjnych dzielnic miasta. W początku lat
siedemdziesiątych ze studzien takich korzystało około 20% ludności miasta.
Ponadto niektóre zakłady przemysłowe korzystają z własnych ujęć wód gruntowych
